Το Κατα Ιωάννην

Αποσπασματικές λέξεις και Έλληνες στα πέρατα
περηφάνεια χωρίς αντίκρυσμα
οι μέρες ήταν πομπώδεις
πως δήθεν έφερναν πίσω τα παλιά μας όνειρα,
όλο υποσχέσεις πως οι ωκεανοί θα λειτουργήσουν σαν γέφυρες
πως τα εμπόδια είναι σακούλες με δόξα
και πως το κλάμα μας των τελευταίων χρόνων
θα διηθήσει τον εαυτό του και νερό,
σκέτο νερό θα απομείνει.

Μάταια.

Άνοιξε το Κατα Ιωάννην σε μια τυχαία σελίδα
κι αποφάσισε να συγκινηθεί ξανά απ`το Πάσχα,
αν δεν είναι αυτός ο λόγος Του Θεού
τότε Ο Θεός δε μας μίλησε ποτέ,
δειλοί και ακοινώνητοι θα απομείνουμε
μέσα στο κινδυνώδες σύμπαν που διαστέλλεται.

Έλα.

Κιαν οι θάλασσες μας χωρίζουν
μπορούμε ακόμα να μπολιάσουμε τις μοντέρνες μας αρετές
μ`εκείνα τα παιδικά τραγούδια,
που σαν αχός τις διασχίζουν κι έρχονται καταπάνω μας
απο κείνο τον μακρινό τόπο που και οι ίδιοι ήρθαμε.

Άνοιξε ξανά τη Βίβλο σε μιά τυχαία σελίδα.Κατα Ιωάννην.
Επιστροφή,έλεγε μιά λέξη.
Μιά μικρή λέξη στην τρίτη παράγραφο.