Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Σεβασμός

Ό,τι θρηνήσαμε δεν πρέπει να γυρίσει πίσω
θα προσβάλει το θρήνο μας
ποτάμια δάκρυα χύσαμε καθώς το θάβαμε
ποτάμια που μας πήραν μακριά του
και μας έβγαλαν σε μια άλλη πατρίδα που δεν το χρειάζεται
σε μια άλλη γη,χωρίς άμμο και μνήμη.

Αντίο παλιά μου πληγή
είσαι τώρα ένα στοιχείο ταυτότητας
ένα διαβασμένο βιβλίο που δρά σε παρελθοντικούς χρόνους
κιάν ακόμα λάμπει μέσα στη φιλολογική του αθανασία
δεν παύει να φθίνει.

Αυτά που θρηνήσαμε δυστυχώς τα θρηνήσαμε
θα `ταν καλύτερα να μέναν δικά μας
μα φύγαν.
Φύγαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου