Πεφταστέρι
 
Ο καιρός που αγαπήθηκες
πόσο απότομα παραδόθηκε,

σ` ένα αγόρι με λευκό πουκάμισο ανήκει
ανήκει σε κάποιο κορίτσι με όμορφα χέρια
μαζί έκλαψαν
αποστράφηκαν τις νύχτες
που πέρναγες τους δρόμους μ` ένα γρήγορο σύννεφο

 

Συνήθως δεν πεθαίνουμε τυχαία
ίσως το γνώρισες τώρα
πως στα ξεχαρβαλωμένα παγκάκια
τα κορίτσια που σε θέλησαν
και κάποια αγόρια ερωτευμένα μαζί τους
μοιράζονται τα αρχικά σου
γράφουν στίχους για σένα
αναπνέουν την εφηβεία τους

 

μετά,
στέκονται ακίνητα εκεί που βρίσκεσαι, όχι στον ουρανό αλλά στην Αθήνα
λίγο πριν φύγεις, μιαν ολόφωτη νύχτα.