Αιώνες

Οι αιώνες περνούν χωρίς να νοιάζονται για σένα

Κιας είσαι εσύ ο δρόμος που βαδίζουν

Φαίνεται δεν εκτιμάνε τίποτα και κανέναν

Χαρίζουν τη σκόνη του χρόνου με μια τέτοια ειρωνική απλοχεριά
Που ακόμα και τα σταματημένα αυτοκίνητα απορούν.

Στάλες

Το παρελθόν μας πέφτει απ` τον Ουρανό

κλεισμένο μέσα σε στάλες βροχής

θέλει να πεθάνει σκάζοντας στη Γη

όμως κι εκεί

εμείς βρισκόμαστε

θα το παραλάβουν τα χέρια μας

ή ακόμα κάποιοι επιτήδειοι

Καραγκιόζηδες με ανοιχτό το στόμα

θα το καταπιούν διασκεδάζοντας.

«Η ποίηση δεν έχει να εκφράσει μια πραγματικότητα. Είναι η ίδια μια πραγματικότητα»

Τριστάν   Τζαρά